29 juni 2006

Waarschijnlijk zo in een coma gelegen dat ik 's ochtends al vrij vroeg wakker ben en niet meer kan slapen, ik besluit naar het strand te gaan, het is een uurtje of 6 in de ochtend. De zon is net op gekomen en dat levert natuurlijk weer de nodige mooie foto's op.



Slippers uit en lekker door de zee lopen, ik kwam alleen veel van deze beesten tegen, wie weet wat ze zijn? Ze leken erg op slakken, maar iemand had het ook over zee-egels.

Deze kwam ik tegen bij een surf-les-school. Leuke aanmoediging!
Volgende keer als ik weer naar zo een land op vakantie ga, spaar ik van te voren voor een surfcursus. Vlakbij het appartement werden lessen gegeven en dat zag er erg leuk uit, dan liever wel zonder haaien.



Dit is het appartementen complex Sea Melody en het eet tentje Maestro vanaf de zee in de kleuren van de opgaande zon.



Na een half uurtje heerlijk wandelen met mijn voeten door het zeewater, roept mijn bedje toch wel weer.

Op de 3e verdieping waar wij verblijven, zie je bij bovenkomst een stukje karton liggen met allemaal strontjes, rare eerste gedachte. Maar dan zie je een heel mooi vogelnestje. Elke keer nadat ik er voorbij liep moest ik altijd even stil blijven staan om tegen het kleine vogeltje te praten en geluidjes te maken. Dan kijkt het helemaal verbaasd naar je, zo van: wat ben jij voor een raar wezen en wat maak jij rare geluiden. Paps en mams protesteerden altijd luid als je even bleef staan.



Rond 7 uur kruip ik mijn bed weer in, heel vaag, bij binnenkomst hoor ik David Bowie! De ghost radio is weer aangegaan, dit raadsel laten we maar voor wat het is.

Een paar uur later word ik weer wakker, zoooooo spierpijn!!! Ben ook niets gewend in Nederland, paar bergjes beklimmen en gelijk spierpijn. Vandaag ook maar niet teveel inspannen, maar gewoon lekker chillen. Boek erbij, ik lees trouwens Philip Margolin - De Dode Slaapster, hij is ook de schrijver van het boek - Verdwenen maar niet Vergeten. Dat is zijn topper, maar dit is ook een erg goed en spannend boek.

Nog even lekker zwemmen en de gekochte snorkel uitproberen. Helaas lekt de snorkel, maar de bril gaat wel goed, maar voor dat geld verwacht je ook geen top-kwaliteit.



Wij hebben het appartement linksboven. Het linkerraampje is van de badkamer met bad en het rechterraampje van de keuken.

's Avonds gaan we naar Trianda om een broodje pita gyros te halen, onderweg opgegeten terwijl we naar de winkels liepen. Het centrum van Trianda ingelopen, alleen maar toeristen winkels, kroegen, bars en restaurants. Wat ben ik blij dat wij niet hier in het centrum zitten maar van de rust kunnen genieten!

Het lijkt mams wel een goed idee om via het strand terug te lopen, ja het is pikkedonker en op het strand natuurlijk helemaal, mams wil na een minuut al afhaken, maar ja, ik natuurlijk niet. Het heeft wel wat, spoken op het strand. Na een tijdje lukt het goed om evenwicht te vinden tussen de kiezels. Volgens mij hebben we over 1000 meter wel een half uur gedaan, maar het was wel erg leuk!!!

In het appartement teruggekomen nog even kletsen met de receptie. Op deze manier kom je allemaal leuke weetjes te weten.

Daarna moet serial killer BBG weer even haar werk doen, de sporen van lijken van de nacht ervoor is nog duidelijk aanwezig. Maar ook deze nacht is het weer raak en moet er bloed vergoten worden. Het is alleen zo moeilijk om subtiel te werk te gaan en geen sporen achter te laten. De schoonmaakster zal de volgende dag de sporen van bloed, benen en armen op de plafonds en muren vast en zeker zien. Hopelijk schakelt ze geen politie in, maar maakt het netjes schoon.


Vorige Dag - Volgende Dag