28 juni 2006

Vandaag doen we de jungle-tour, die ik vanaf nu vallei-tour zal noemen, want een jungle is er natuurlijk niet op Rhodos. Het is een dag georganiseerd door Nikos Papas, een Griek die is getrouwd met een Nederlandse vrouw. Hij praat redelijk Nederlands, met soms wat Engels en Duits erdoorheen. Een prettig gestoorde man door de meeste mensen genoemd.

We worden met de bus opgehaald vanaf een opstapplaats, iedereen heeft goede zin. We moesten zwemkleding en waterschoenen meenemen en een goede benenwagen hebben. We rijden 40 minuten naar de andere kant van het eiland, ik ben de naam even kwijt maar ik probeer hier nog achter te komen. Onderweg komen we nog een Lidl tegen, het blijkt dat het eiland 2 Lidl's heeft, ben erg benieuwd welke producten hier verkocht worden. Als we er bijna zijn, staat er nog een volle touring-bus klaar voor de vallei-tour. We rijden door olijvengaarden en de bus-chauffeur probeert ons alvast in stemming te brengen. Als we aankomen ligt Nikos te slapen en moeten we heb wakker maken.

We worden welkom geheten en de 'regels' worden uitgelegd. Veel pauze, eigen tempo. Het zal een tocht worden van 45 Griekse kilometers.

WC: Bomen links voor de mannen en bomen rechts voor de vrouwen. Is het toeval, links staan nl. veel meer bomen.


Na 200 meter lopen is de eerste pauze al, wat een uitzicht over de vallei... Op een foto is het toch moeilijker vast te leggen.





Geen flauw idee waarom hier een reddingsboei hangt... Misschien bang voor een tsunami?



Nikos doet een dansje en iedereen moet zijn armen omhoog doen. Dan roept hij Allah om koffie en daar is ineens Allah, die komt van een berg af gelopen, met voor iedereen Douwe Egberts koffie. Inclusief kaakjes...

Daarna gaan we de vallei in, hier moeten we naar beneden.



De hele stoet onderweg naar beneden. De groep was eigenlijk veel te groot, dat hoorden we ook van veel meer mensen zeggen.
Note: De webmaster van Nikos Papas heeft dit verslag ook gelezen en emailde me dat de groepen vanaf nu niet groter zullen zijn dan 60 personen.



Als je op de uitzicht over het vallei foto's kijkt, zie je een tweeling spar staan, 1 grote en 1 kleintje...
Daar lopen we nu langs.



De bergen zijn opgebouwd uit lagen, hier kan je dat goed op zien.



Onderweg komen we sinasappelbomen tegen en limoenbomen, pruimen, olijven, citroenen, manderijnen.



Op deze stam zijn allemaal citrusvruchten ge-ent, 12 verschillende. Deze boom staat in de chirurgenkamer. Hierbij wordt een deel van een plant (de ent) vastgemaakt op een deel van een andere plant (de onderstam). Vaak ter verbetering (veredeling) van de plant.
Dit kan op verschillende manieren:

-Ent ongeveer even dik als onderstam: plakken, copuleren, terzijde zetten.
-Onderstam is veel dikker dan de ent: spleetenten, driehoekenten, kroonenten.
-Enting met niet afgesneden scheut of twijg: zoogenten.
-Enting met een oog: oogenten of oculeren.

Op deze manier kan je bijv. zorgen dat een sinasappel geen pitjes bevat.
De stammen van deze bomen worden vaak wit geverfd, dit is tegen ongedierte en ook een bescherming tegen de zon.

Het leek soms wel of we in de woestijn liepen.



Weer een pauze moment! We zijn aangekomen bij het bergmeer. Iedereen omkleden, zwemkleding aan en zwemschoenen. Het is een flinke klim omhoog om er te komen, helaas omdat we zo een grote groep hebben staan we bovenaan wel 3 kwartier te wachten in de volle zon tot we weer door een stijl gangetje naar beneden kunnen om vervolgens glijdend over een rots in het bergmeerTJE te plonsen.

Onderweg naar boven besluit ik een B-route te nemen en ik kom in een soort idillisch klein plekje terecht waar ineens allemaal vlinders om me heen fladderen. Gewelig moment, mooiste van de hele dag!



Dit is kicken!!!



Dit water kan je gewoon drinken.



Als je goed op de eerste foto kijkt zie je allemaal vlinders zitten, het is de De Spaanse vlag (Euplagia quadripunctaria), een dagactieve nachtvlinder, die er zeldzaam is in Nederland. Met open vleugels zijn ze oranje/rood.



Samen met mijn mams!



Hier zijn we boven aangekomen.



Stalactieten of waren het nou stalacmieten?
Druipsteen kan ontstaan als koolzuurhoudend water door een kalksteenlaag in een grot druppelt. In de atmosfeer van een grot is het koolstofdioxide gehalte ongeveer 0,035% maar in de bodem kan de concentratie van CO2 gemakkelijk 10 tot 100 keer zo hoog worden. Dit is van belang voor de vorming van sinters. Een sinter is het uitkristalliseren van kalk. Als water met een heel hoog CO2-gehalte (waar dus veel kalk in kan oplossen) op een zeker moment weer in contact komt met lucht, bijvoorbeeld in een grot, dan zal er CO2 ontwijken, als er een ventilatie is met de buitenlucht waardoor CO2 wordt uitgewisseld. Door dit verschijnsel kristalliseert kalk uit en kunnen er spectaculaire "druipstenen" ontstaan oa. stalagmieten en stalactieten.
Grootste stalagmiet 67.2m Cueva San Martin Infierno, Cuba
Langste vrijhangende stalactiet 12m Sistema Chac Mol, Mexico (onderwatergrot)



Het lijkt net of er een doodshoofd inzit.





Heerlijk verkoelend staan we daar dan. Zwemmen? in een bergmeerTJE! ;-)



What goes up, must come down. Hier de klim omlaag, als je goed kijkt zie je daar beneden ook allemaal mensen lopen.
Vanuit daar lopen we via een bergriviertje naar het Nikos-Papas restaurant.



Aangekomen in het Nikos-Papas restaurant, lekker in de openlucht. De tafels en stoelen zijn boomstammen, rollen bamboe en hier en daar een hangmat. Er is zelfs een openlucht wc met wc-papier. Helaas geen rook-vrij gedeelte, verder erg leuk bedacht.



De blikken van de Lidl worden opgetrokken en het lopend buffet kan beginnen! Tonijn uit blik, Griekse bonen uit blik, feta, (zure) dolmades uit blik, aardappelsalade uit een bak samen met stukjes brood en een salade van tomaten en komkommer, die laatste zijn wel vers! Het lopend buffet blijft open, als er nog honger is, is er ook nog wel ergens een blik.
Als afsluiting wordt de sirtaki gedanst.



Nog een biertje of ouzo voor de de liefhebber en dan begint de toch van nog 2 kilometer terug naar de bussen. Lijkt heel weinig, maar na zo een dag klimmen en klauteren vond ik het best vermoeiend.

Al met al was het een ontzettend leuke dag, veel mooie dingen gezien. Het zingen en dansen hoeft voor mij persoonlijk niet zo, maar de meeste mensen vonden dat wel erg leuk.

Zo zagen mijn waterschoenen eruit bij thuiskomst! Eventjes bijslapen, oftewel in coma liggen.
Vanaf het balkon naar de ondergaande zon gekeken.





ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Vorige Dag - Volgende Dag