01 juli 2006
31 jaar geleden kwam ik te wereld als lief klein meisje, slechts 48 cm en 2550 gram.
We gaan naar Lindos met de boot! Om 8 uur worden we opgehaald met de bus bij Sea Melody. Ergens onderweg naar de haven in Rhodos
stapt Connie, onze gids voor de Acropolis ook in. In 2 uur varen we naar Lindos.
Een heleboel foto's van vandaag online geplaatst,
maar het was allemaal ook zo mooi om te zien.
Helaas ben ik veel achtergrond informatie vergeten, maar dat probeer ik er nog bij te zoeken en erbij te plaatsen.
Als Connie dit ooit leest, je mag me best wat info toemailen, je verhalen waren erg boeiend!!!
We varen rond 9 uur weg, het weer is heerlijk! Mams zoekt nog even een bankje op voor een dutje,
we zijn vannacht teveel op muggenjacht geweest. Ze slaan trouwens steeds meer terug, ik heb op mijn benen zeker 20 bulten zitten
en op de rest van mijn lichaam nog eens 20.
We varen langs de Antony Quinn Bay, vernoemd naar de acteur die hier in de film 'Guns Of Navarone' uit 1961 speelde.
Tim Burton heeft hier ook zijn stempel gezet, het lijkt net op Evil Jack uit Nightmare before Christmas.
Alleen dan in Halloween kleuren.
Deze foto's zien er nou eenmaal niet uit in het klein, daarom nog een paar foto's vanaf de boot.
We varen langs de stad Faliraki. De gids verteld dat Faliraki helemaal gebouwd is voor toeristen, het heeft zelfs 1 van de grootste
waterparken in Europa, een soort Duinrell, met allemaal glijbanen. Zodra het vakantieseizoen voorbij is, wordt de stroom afgesloten, gaan
oude kranten voor alle ramen en trekt iedereen uit deze stad. Alleen de rollende stro-balen in de winterwind missen dan nog.
We varen de haven van Lindos binnen, een zeer mooie baai. Op de achtergrond zien we de acropolis al liggen. Ik heb er al
helemaal zin in! Als bescherming voor de zon, doe ik mijn 3/4 broek aan, petje op en een blousje om mijn schouders te beschermen.
Niet dat je denkt dat ik het koud heb, het is nl. beneden in de schaduw al 35 graden!
We beginnen de tocht naar boven en raken onderweg steeds meer mensen kwijt! Bij elke boom rusten we wel eventjes uit, maar
het is toch een hele klim. Je kan er ook voor kiezen om met een ezel te gaan, maar als je weet hoe die beestjes mishandeld worden,
dan loop je liever!
In de acropolis zelf zoekt Connie gelukkig een plek onder de bomen op. De acropolis ligt op een hoogte van 116 meter en heeft
vele traptredes omhoog (exacte aantal probeer ik nog te achterhalen). Omdat de Nederlandse gids geen afgestudeerd archeoloog is,
moet er altijd een Griekse gids mee, ik vond dit wel grappige informatie. Hij doet niets, gaat alleen maar mee en de gids mag
zijn plaatjes en plattegronden gebruiken.
Dit is het uitzicht vanaf de begane grond van de acropolis. Hier zie je het schip van de Phoeniciers in de muur gehouwen.
We lopen steeds een stukje verder omhoog en uiteindelijk kom je dan aan bij de trap naar de hemel!
waarom het zo heet, lijkt me duidelijk! Supergaaf is dat!!!
Hier staat de tempel van Lindia, ookwel Pallas Athena Lindia genoemd. In de schaduw van het kleine stukje muur dat er nog van staat,
rust mams even uit.
Het is een hele klim omhoog, het is hier boven in de schaduw 38,7 graden Celcius! Mijn halve liter water is al op.
We zijn supertrots op de klim omhoog. Wie had dat ooit een jaar geleden gedacht, dat wij hier boven op de acropolis van Lindos op Rhodos
met mijn verjaardag zouden zijn. Wat een overwinningen weer!!! Moeilijk om te omschrijven.
Links vanaf de acropolis zie je de haven liggen die nog wordt gebruikt voor de plezier vaart.
Rechts ligt de haven, waarover de legende is dat de apostel Paulus hier aan land is gekomen. Het lijkt net of er geen ingang
is, maar als je er voorbij vaart zie je ineens wel de ingang, dan lijkt het net of de rotsen opzij geschoven worden. Het verhaal gaat
dat de apostel Paulus dit als teken van God zag om hier binnen te varen.
Uitzicht over Lindos.
Pallas Athena Lindia.
Uitzicht naar beneden, 10 cm achter waar ik zit.
Hier kan ik nog wel een tijdje blijven zitten...
Zo hoog staat de zon! Er is gewoon bijna geen schaduw.
Standbeelden werden vroeger in Griekenland zonder sokkel gemaakt. In de benen werd een opening gelaten waarin hout bevestigd werd, waarmee
het op de sokkel werd geplaatst. Het hout verging natuurlijk heel snel, daarom liggen er alleen nog maar veel stenen met een soort
voetafdrukken erin. Bijna elke steen is wel te herplaatsen wie erop had gestaan, de Grieken schreven op elke sokkel de naam van de
beeldhouwer, de periode en de persoon van wie het standbeeld was.
Wat voor ons soms op een berg stenen lijkt, is allemaal gecatalogiseerd.
Nu weer naar beneden. Ik vind het hier heerlijk vertoeven, geweldig uitzicht en gewoon mooi om te zien.
Op het puntje links ligt de tombe van een belangrijke Griekse man, ook zijn naam ben ik helaas vergeten, maar wie weet,
leest iemand die dezelfde tour heeft gedaan dit ook en kan mij de info emailen.
Verhitte mams voor de laatste trap van de acropolis naar beneden, ik ben trots op mijn mams die vandaag door de bootreis niet zo lekker was,
toch helemaal mee naar boven is gelopen. Dan nog verder naar beneden naar het dorp Lindos. Je moet
erg oppassen met naar beneden lopen, de stenen zijn door de vele bezoekers flink glad geworden.
Beneden aangekomen lopen we gelijk een supermarktje naar binnen, nu toch wel blij dat ze er zijn. Anderhalve liter water en
liter vruchtensap aub. Even mengen, dat neemt beter op in je lichaam dan alleen maar water te drinken. We drinken allebeide zo een
halve liter weg, even bijvullen.
Onderweg terug naar de boot komen we een paar mede-passagiers tegen. We zagen dit straatje en waren gelijk verliefd, zij hebben
deze foto gemaakt. Ik hoop dat hun foto met hun gezinnetje mooi gelukt is.
Dit is onze vakantie foto!!!
Nog een mozaiek en een mooie deurklopper en nu snel terug naar de boot, die vertrekt om half 3, of je er nu opzit of niet.
Ben je de foto's al moe? Ja we hebben zoveel gezien op deze dag. Terug bij de boot!
Nog even een foto van mams en mij voor de acropolis.
Terug naar Rhodos-stad. Op deze berg staat een klooster die niet meer gebruikt wordt, helaas hier ook de naam van vergeten.
Halverwege de maand augustus gaan vrouwen die moeilijk zwanger kunnen worden op pelgrim tocht naar boven, soms op blote voeten,
dan branden ze een kaars en bidden. Dan weer op blote voeten naar beneden. Of het ook werkt heb ik niet gehoord.
Onderweg stoppen we nog even voor een zwem / snorkel moment. Helaas geen vis gezien.
Nu heb ik deze vakantie in Egeische zee en de Middelandse zee gezwommen!!!
Windmolens bij de Rhodos-haven.
Binnenkomst Rhodos-haven. Hier wil ik mijn bootje wel een keertje komen stallen na heeeeeeel veeeeeel sparen.
Soms ontmoet je zomaar mensen, waarbij je het gevoel hebt of je ze altijd al kent. Bij toeval kwam ik naast deze mensen te zitten,
het achterdek van de boot was het al aardig vol omdat mensen niet boven wilde zitten vanwege de warmte en de felle zon, maar er was
nog plek op hun bankje dus ik vroeg of ik erbij mocht komen zitten. Al snel raakten we aan de praat, zij kwamen uit
Engeland uit het plaatsje Bath.
We hadden gewoon zo'n leuk gesprek, oa. ook over levensdoelen stellen, dat ik vond dat hun foto op deze dag niet mocht
ontbreken. Hij had dit jaar de marathon gelopen en ze hadden beide zin in hun pensioen over ongeveer 5 jaar.
Bij terugkomst in de haven gaven we elkaar de hand en vertelden we pas onze namen: Linda en Bill! Linda en Bill
aangenaam kennis te maken, achteraf jammer dat we geen email adressen hebben uitgewisseld!
Terug in de bus, Connie is erachter gekomen dat ik jarig ben! De hele bus zingt voor me en bij de laatste Hiep Hoera spring
ik op en bedank iedereen. Heel attent, ik krijg van Connie namens de reisleiding Griekse snoepjes. Mijn dag kan al niet meer stuk!
In het appartement even een dutje doen, daarna naar het strand gegaan voor de laatste zonsondergang op Rhodos.
Als afsluiting van een geweldige dag, mijn verjaardag en onze vakantie gaan we uit eten bij Maestro.
Met een verjaardags bananensplit als toetje... SMULLEN!!!
Op de achtergrond de lichtjes van Rhodosstad.
Vorige Dag -
Volgende Dag